Esther Streit-Wurzel urodziła się 25 lipca 1932 roku w Petach Tikwie, zmarła tamże 7 grudnia 2013 roku. Jej rodzinne korzenie sięgają również Krakowa. Była uwielbiana przez olbrzymie grono czytelników. Właściwie nie było i nie ma w Izraelu osoby, która nie znałaby jej książek. Na pogrzeb pisarki przyszły tysiące ludzi.

 

W swojej twórczości Streit-Wurzel sięgała po przeróżne tematy, od żydowskich losów w okresie Zagłady, przez nielegalną emigrację do Palestyny i wojnę wyzwoleńczą z 1948 roku, po problematykę związaną z emigracją i aklimatyzacją w Izraelu. W jej książkach pojawiały się rozmaite wątki, w tym kwestie związane z dylematami czasu dorastania, relacjami z rodzicami czy pierwszej miłości, wszystkie wplecione w fascynującą fabułę.

 

Pozycję, jaką osiągnęła Esther Streit-Wurzel w izraelskiej literaturze dla młodzieży, można porównać do pozycji Hanny Ożogowskiej, Adama Bahdaja, Edmunda Niziurskiego czy Małgorzaty Musierowicz. Jednakże porównanie to nie oddaje całej prawdy. Bowiem o ile do podanej wyżej listy polskich pisarzy dla znamienitych nazwisk, o tyle w izraelskim piśmiennictwie Ester Streit-Wurzel pozostaje zjawiskiem wyjątkowym. W ogólnokrajowym plebiscycie zorganizowanym w roku 2008 jej książka Klasa Alef wśród setek utworów autorstwa miejsce jako najbardziej „izraelska powieść”, jaka powstała w ciągu sześćdziesięciu lat istnienia Państwa Izrael.

 

foto: Dina Guna